اثرواکسیناسیون هپاتیتB ‎‌ بدو تولد در کاهش شیوع آنتی ژن سطحی هپاتیت ‌B‌ در زنان ‌باردار روستایی شهرستان بابل

سابقه و هدف: عفونت با ویروس هپاتیت B(HBV) یک عامل عمده بیماری مزمن کبد و سیروز در سراسرجهان است. از راههای مهم انتقال ویروس هپاتیت B در ایران، انتقال از طریق مادر به جنین می باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع مارکر HBsAg در مادران باردار روستایی که از زمان شروع واکسیناسیون هپاتیت B در سال 1372 درایران در بدو تولد واکسن دریافت کرده بودند، انجام شد. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی بر روی کلیه مادران روستایی که طی سالهای 1372 تا 1378 به دنیا آمده بودند و واکسیناسیون هپاتیت B طبق برنامه کشوری برایشان انجام شد و در سالهای 1386 تا 1393 باردارشده بودند، انجام گردید. جهت مشخص شدن ابتلا به این بیماری، وضعیت آنتی ژن سطحی هپاتیتB (HBsAg) از روی پرونده بهداشتی درمانی محل زندگی آنها ثبت و بررسی شد. یافته ها: از 1065 خانم باردار که تحت بررسی قرارگرفتند 2 مورد (0/18%) HBsAg مثبت گزارش شد. ابتلا به هپاتیت B در مادر یکی از این دو مورد اثبات شد.  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که واکسیناسیون کشوری تاثیری برجسته بر کاهش آلودگی در زنان در سنین باروری داشته است. ادامه واکسیناسیون در نوزادان و گروههای پرخطر و همچنین غربالگری مادران باردار مطابق برنامه کشوری بایستی همچنان در اولویت قرار گیرد.